Als er één ding is dat we met zekerheid mogen stellen is dat de dakpan allerminst een modern fenomeen is. Het verleden van de dakpan gaat namelijk tot zeer ver terug in de tijd, meer bepaald tot de tijd van de oude Grieken en de Romeinen. Het waren vooral overheidsgebouwen en tempels die met dakpannen beschermd werden.

Ook al was de vorm van de dakpannen toen wel licht anders (vlakke pannen met opstaande randen) als de huidige dakpan, reeds toen werd er dus gebruik gemaakt van dakpannen ter bedekking van de daken. De dakpannen werden toen bovendien ook uitsluitend uit gebakken klei gevaardigd, iets dat later in de geschiedenis nog grondig zou wijzigen.

Ook al werd er bij de Grieken en de Romeinen al danig gebruik gemaakt van de dakpan, het was pas een hele tijd later (namelijk in de tijd van Karel de Grote) dat het gebruik van dakpannen echt van de grond kwam. In die tijd werd het immers verplicht om in het kader van brandveiligheid de daken te beschermen met keramische dakpannen.

Nog een hele tijd later volgde de echt definitieve doorbraak als gevolg van het industrialiseringsproces in de negentiende eeuw. Het productieproces werd namelijk veel efficiënter aangepakt en bijgevolg daalde ook de kostprijs van de kleipannen fors. Ook de kleine man kon zich plots kwalitatieve dakpannen veroorloven.

In de loop der jaren werd er naarstig verder gezocht naar een manier om de kostprijs nog meer te drukken, maar tegelijkertijd ook meer aan het milieu te denken. Dit leidde er nog niet zo bijzonder lang geleden toe dat er meer en meer werd gekozen voor betonpannen in plaats van de klassieke kleipan. Betonpannen zijn veel milieuvriendelijker en zijn daarnaast veel eenvoudiger te plaatsen. Niet onbelangrijk als je naar het totale kostenplaatje gaat kijken natuurlijk.